نوشته های یک

نوشته های یک

می نویسم برای خودم نه تو
نوشته های یک

نوشته های یک

می نویسم برای خودم نه تو

unlock

برای تو می گویم

تو ای که :

 کابوسی هستی که من عاشق آنم

مشت و مال بر روی استخوان های شکسته ی منی 

نسیم خوش دریایی که در زمستان به صورت من می وزد

حس خوب همبستری با زنی پریود 

تو لذت تابش آفتاب بر پوست در ۱۵ امردادی

تو باور خدا از نگاه داروینی

زیبایی مطلق جامعه ی بشری در سده ی بیستمی

لذت تماشای شیون مردم در جنگی

تو لذت درد فلسفی هستی

آری ، تو زیبا ترین هستی جهان ، آدم هستی 



نظرات 4 + ارسال نظر
سارا سه‌شنبه 9 اردیبهشت‌ماه سال 1399 ساعت 01:07

پاردوکس هاتون خوب بود توبیشترشون ترکیب عذاب و لذت
نوشتن علاوه بر شهامت دانش و اطلاعات کافی میخواد
خوبه که میدونید داروین خدا رو چه جورباور داشت
خوبه که زیر مشت و مال استخوان هلی شکستمون هنوز بدونیم درد فلسفی چه جوریه ...
پوزش که دانش نوشتاریم هم قده دانشتون نیست
صمیمانه میخوام موفق باشید نه به اندازه لذت افتاب ۱۵ ا مرداد به اندازه لذت نسیم خنک بهار میخوام که موفق تر باشین

sina ahmadi دوشنبه 17 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 11:04

kheili ghashang bod arshiya jan .

حناق دوشنبه 6 آذر‌ماه سال 1391 ساعت 17:34 http://honagh.blogfa.com

لذت درد فلسفی..
سوختم
خدا در نگاه داروین
خیلی دوس داشتم
مهم نست که دلخور شی

م عزیز
سپاس از پاسخت :-)
ناراحت نشدم . چون یکم باهات گفتگو کردم و می دونم پاسخت از سر نگاه الکی و ... نبود

raha93 یکشنبه 9 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 13:11

:-(:-(:-(

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد